Elke dag een positieve affirmatie
Al 142 dagen lang post ik een affirmatie in de besloten facegroep Bewuster leven met positieve affirmaties. En al veel langer dan dat trek ik bijna dagelijks een kaartje met een positieve affirmatie erop. Het helpt me elke keer om weer even bewust stil te staan bij mezelf, hoe ik denk, hoe ik me voel en wat ik wil. Of ik er vandaag iets mee wil of kan en of het voor mij ‘klopt’ of niet.
Elke dag bewust stilstaan bij een positieve affirmatie en deze zo mogelijk in mijn dag integreren wil echter niet zeggen dat elke dag positief is, dat ik me elke dag happy voel en dat mijn leven perfect is en helemaal op rolletjes loopt. Nee! En soms is de Nee zelfs zo intens, dat ik het liefste alle positieve affirmaties door de kamer zou gooien. Bij wijze van spreken dan, want dat is niet mijn manier als ik me boos, verdrietig of machteloos voel!
Hoge pieken en diepe dalen
Ik ben een enorm gevoelsmens. Ik heb hoge pieken en diepe dalen. Dat hoort bij mij en inmiddels weet ik dat en accepteer ik dat. En besef ik ook dat het nooit anders zal zijn. Dat is wie ik ben en dat hoort bij mij. Dat is niet altijd makkelijk, soms zelfs zwaar k**. Maar het maakt ook dat ik enorme highs ervaar, dat ik me heel gelukkig kan voelen met en over de kleinste dingen. Dat ik intens geluk kan ervaren, waar ik dan weer nog gelukkiger van word!
Vroeger kon ik mezelf oprecht haten in momenten van lows. Ik voelde me niets waard en ging ook dingen doen en denken waardoor ik mezelf nog meer naar beneden haalde, waardoor ik nog meer van mezelf ging balen. Niets makkelijkers dan je negatieve gevoel te negeren en daarvoor in de plaats je vol te gaan vreten, een fles wijn – en nog één – open te trekken, als een bezetene te gaan shoppen, je helemaal op je werk te storten, een peuk op te steken, doelloos te gaan gamen of noem maar op… Als je maar niet hoeft te voelen…
Veilig in mijn hoofd
Ik deed en dacht van alles om maar niet stil te staan bij mijn gevoel. Lekker ‘veilig’ in mijn hoofd. Maar daardoor kon ik ook dagen, soms weken in dat diepe donkere gevoel blijven hangen. En dat alles natuurlijk zonder het de buitenwereld te laten merken. Want ja, ik schaamde me er wel voor. Vooral als er geen echte aanleiding was voor mijn intens verdrietige gevoel.
Dat is nu eigenlijk wel voorbij. Nee, niet de diepe dalen, maar de manier waarop ik ermee omga. Ik weet inmiddels dat die bij me horen en dat ik me niet altijd goed voel. En dat dat ook niet hoeft. Het is oké om me zwaar kl*** te voelen. Ik mag dat nu van mezelf voelen. Ook als er niet direct een aanwijsbare reden voor is. Ik wil mezelf daarin nu geheel trouw zijn: als ik me rot voel, dan is dat zo en dan mag dat ook. Ik stop het niet meer weg, maar accepteer, ervaar en doorleef het, zonder het in mijn hoofd te beredeneren en er over te oordelen. Om daarna weer mijn leven in te stappen en Ja te zeggen tegen dat wat is en daar met mijn volle hart en ziel van te genieten.
Elke dag bewuster leven
Dit alles maakt dat ik elke dag bewuster leef, op de manier die bij mij past. Gewoon, zoals ik ben. Omdat het goed is zoals het is. Omdat ik goed ben zoals ik ben. En ja, daar helpen de positieve affirmaties – bewust of onbewust – me elke dag weer bij.
Herkenbaar? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal.
